De blikken, het gefluister, de ongepaste vragen, de goedbedoelde maar kleinerende opmerkingen, het ongemak; er verandert permanent iets aan de manier waarop mensen naar je kijken wanneer je een beperking hebt.
In Klote met hoofdletter Krukken leggen wij op pijnlijke en humoristische wijze bloot wat we liever niet willen zien of waar we het niet over durven hebben. Een montagevoorstelling over onrecht en onverschilligheid. De wereld zal na afloop misschien niet permanent veranderd zijn, maar onze blikken wel.